دوستانی که به بازی های شوتر سوم شخص علاقه دارند به احتمال زیاد با سری عنوان های Sniper Elite اشنا هستند.سری عنوانی که تا حدودی در زمان انتشار نسخه های خود موفق نبوده و گاهی اوقات با شکست هایی همراه بوده است.حال نسخه سوم از سری Sniper Elite منتشر شده است.اتفاقات این سری بین فاصله زمانی دو سری قبلی و در صحراهای داغ افریقا به وقوع می پیوندد زمانی که Karl Fairburne امریکایی , قصد دارد با ترور شخصیت های مهم ارتش المان ورق را به سود امریکایی ها برگرداند.حال نکته این جاست که ایا این نسخه نیز به روند نه چندان موفق نسخه های قبلی می پردازد یا قرار است تجربه ای جدید را به ما القا کند.با ما همراه باشید.
داستان
در واقع میتوان گفت که یکی از برگ برنده هایی که طرفین در جنگ جهانی دوم داشته اند تک تیرانداز هایی ماهر بوده است است که با کمترین سلاح و امکانات نقش بسزایی در پیش برد جنگ داشته اند.حال ما در نسخه سوم سری Sniper Elite نقش یک اسنایپربا نام Karl Fairburne را بر عهده داریم که مطمئنا اگر سری های قبلی این عنوان را بازی کرده باشید با این شخصیت و اینک چه بلایی بر سر او خواهد امد اشنا هستید زیرا که همان طور که گفتم داستان این نسخه کمی قبل تر از نسخه اولیه این عنوان اتفاق می افتد.اینبار کارل پا به صحراهای طلای رنگ افذیقا گذاشته اس زمانی که ارتش المان با جاه طلبی های خود حاکمیت انگلیس را بر این منطقه کم کرده و جای خود را محکم ساخته است.حال نقش شما به عنوان یک اسنایپر ای است که شخصیت هایی از پیش تایین شده را پیدا و ان ها را به قتل برسانید و در صورت لزوم اطلاعات کسب کنید.لازم به ذکر است که شیوه داستان گویی در این عنوان نیز بصورت صفحات کمیک در پایان هر مرحله تهیه شده که بنظر می رسد برای عنوان هایی که در زمینه جنگ جهانی دوم باشند به قدر نیاز فیلم ها و ارشیو های واقعی وجود دارد که نیازی به استفاده از صفحات کمیک نباشد.در کل عنوان Sniper Elite III در این بخش به دست اورد جدیدی نرسیده است.
گیم پلی
اگر بخواهیم یک از پیشرفت های این نسخه که باعث تفاوت ان با نسخه های قبلی می ود همین بخش گیم پلی است.در این عنوان دیگر از گیم پلی سرد و بی روح Sniper Elite 2 خبری نیست و یک گیم پلی تا حدودی خلاقانه و هیجان انگیز جای ان را گرفته است.زمانی که شما باید با مخفی شد درون علفزار ها و یا ایستادن در تاریکی جلوی دیده شدن خود توسط دشمن را بگیرید و نکه قابل توجه این جاست که شنا دیگر نمیتوانید با پاکسازی یک منطقه و نابود سازی دشمن کار را پیش ببرید زیرا تعداد دشمن ها در هر منطقه برای نابودی شما بعد از دیده شدن کافیست پس اینطور که به نظر می رسد خود بازی شما را به رد کردن مراحل بصورت مخفی کاری هدایت می کند .اگر چه گیم پلی این نسخه از Sniper Elite ویژگی ها و پیشرفت های زیادی داشته اما باید این را در نظر گرفت که هنوز ما با عنوانی متوسط از نظر گیم پلی روبه رو هستیم.
گرافیک
یکی از مهم ترین ضعف هایی که سری عنوان های Sniper Elite با ان درگیر هستن مسئله گرافیک است از زمان انتشار نسخه اول تا نسخه سوم همیشه مشکلات گرافیکی دیده میشده اما میتوان گفت که در این نسخه کمی به این موضوع رسیدگی شده.ترکیب رنگ های زرد و قهوه ای صحنه ای چشم نوازی را در این عنوان ایجاد می کند که در نوع خود جالب است.مراحل این عنوان در دو زمان شب و روز ساخته شده اند که تغیرات رفتار سبازان و محیط را در انی دو زمان به خوبی حس کرد.صحنه های سینماتیک بازی به هنگام ورود گلوله شما به بدن دشمن پیشرفت هایی داشته اما هنوز هم جای کار دارد.یکی از ایرادات بزرگی که در مینه گرافیک می توان از انی بازی گرفت زمانی است که شما دشمن خود را با چاقو از پشت می زنید ,سرباز دشمن مانند پر کاه به زمین می افتد گویی که شما با یک انسان سرو کار نداشته اید و این ضعف ها هستند که شما را برای ادامه دادن بازی دلسرد می کندد.همان طور که میدانید عنوان Sniper Elite IIIبرای کنسول های نسل هفتم و هشتم و همچنین PC منتشر شده است و باید این را گفت که ما شاهد یک تفاوت بسیار زیاد در گرافیک این عنوان در کنسول های نسل هفتمی و کنسول های نسل هشتمی هستیم و تفاوت گرافیکی این دو را میتوان در کم بود سرعت لود تکسچرها و باگ های گرافیکی در کنسول های نسل هفتمی دید.بطور کلی بخش گرافیک در عنوان Sniper Elite III اصلا قابل قبول نیست و نیاز به پیشرفت های بسیار زیادی دارد.
صدا گذاری و موسیقی
در این عنوان خبری از دیالوگ های رد وبدل شده بین شخصیت ها نیست و بنظر می رسد که کمی خالی از لطف است که هیچ دیالوگی در بازی نباشد.موسیقی های پخش شده در هنگام موقعیت های مختلف خوب کار شده است و میتواند حس ان لحظه را به شما منتقل کند.صداگذاری اسلحه ها هم به خوبی کار شده و مشکلی در ان نخواهید دید.در کل این بخش شاهد پیشرفت های چشم گیری بوده ام در بعضی مواقع هم کم کاری هایی از سوی سازنده صورت گرفته است.
کلام اخر
در کل عنوان Sniper Elite III با ضعف هایی که دارد و با وجود نواوری هایی که در این نسخه وجود داشت نوید یک عنوان خوب را به شما نمی دهد و مانند نسخه های قبلی خود به عنوان یک بازی متوسط باقی می ماند.اگر از طرفداران این سری هستید پس به احتمال زیاد از این عنوان خوشتان می اید و اما در رابطه با بقیه باید این را بگم که اگر در حال حاظر ار بی بازی رنج می برید و کار دیگری نیز ندارید خرید این بازی را می توانید یکی از راه پیش پای خود بدانید.
صفحه قبل 1 صفحه بعد
این هم دردسر نورسیده بازیبازان است که این روز ها بی هیچ مانعی جولان می دهد. با نمایش شگفت انگیز ناشی از تبلیغات و موتور گرافیکی CryEngine 3 عنوان Sniper: Ghost Warrior 2، توقع می رفت تا یک شوتر کم نقص را شاهد باشیم؛ اما کم کاری سازندگان این عنوان، تیتر این بازی است.
نام: Sniper: Ghost Warrior 2
سازنده: City Interactive
ناشر: City Interactive
سبک: First Person Shooter / Tactical
پلتفرم: PC / X360 / PS3 / Wii U
نسخه نخست Sniper: Ghost Warrior با فروش ۲ میلیونی در کمتر از یک سال پس از عرضه اش، به بسیاری از منتقدان دهان کجی کرد. با توجه به اینکه نخستین شیب نسخه دوم این بازی به ۱ میلیون کپی می رسد، پیش بینی می شود که Sniper: GW 2 نیز به فروش رضایت بخش دست یابد. وجود یک بخش چند نفره نیز به جذب بسیاری به سوی این بازی، کمک های شایانی کرده است. علاوه بر این، تشنگان گرافیک های فنی بالا، این بازی را در لیست مورد انتظارترین های ۲۰۱۳ جای داده اند؛ چرا که موتور گرافیکی قدرتمند CryEngine 3 حامی و پشتیبان این بازی است.
اما آزار و اذیت های این بازی پیش از عرضه ی آن نیز، قابل ذکر است. این بازی در ابتدا قرار بود تابستان سال گذشته مهمان پلتفرم های شما باشد اما با تاخیری چشمگیر در زمره ی عناوین کریسمس ۲۰۱۳ قرار گفت. تنها ۴ روز به انتشار این بازی در آمریکا باقی مانده بود که تاخیری دوماهه گریبان گیر این بازی شد. اما آیا این همه انتظار و تحمل این تاخیرها، خالی از لطف است؟
شما را به مطالعه نقد و بررسی دومین Sniper: GW دعوت می نماییم.
وانمود به حماسه آفرینی
داستان بازی در سال ۱۹۹۳ اتفاق می افتد. جایی که جنگی بین دولت های صربستان و بوسنی هرزگوین رخ می دهد. در این بین کاپیتان کول اندرسون، اقدامات تروریستی صرب ها را سرکوب می کند و این کار را به لطف هدف گیری سران این اقدامات، انجام می دهد. شجاعت شخصیت اصلی بازی و بیداری شبانه روز او و تحمل شرایط سخت سرما، سعی در روایت و آفرینش یک حماسه را دارد. اما طریق روایت این حماسه بدین نحو است که بازیباز، خود با اندیشه در داستان بازی باید آن را نتیجه بگیرد. ولی از آن جایی که داستان، متمرکز بر اندک اقدامات تروریستی آن هم در شرق اروپا است، خیلی سخت می شود با آن ارتباط برقرار کرد. علاوه بر این، شروع روایت داستان به هیچ عنوان قوتی را پذیرا نیست. کاملا ناگهانی در اواسط یک ماموریت قرار می گیریم بی آنکه نام یا حداقل چهره شخصیت اصلی بازی و دستیارش را بشنویم و ببینیم. هنوز نمی دانیم داریم چه کسانی را به قتل می رسانیم و برای چه هدفی می جنگیم. شخصیت اصلی بازی اهل کجاست و از چه کسی و در ازای چه چیزی این همه سختی را تحمل می کند. برای رسیدن به پاسخ این سوالات، زمان زیادی را باید سپری کنیم و با هدفی نامعلوم، زحمت اسنایپ کردن ها را بکشیم.
سازندگان سعی کرده اند تا روند داستانی را طوری به مرحله اجرا در آورند که محیط هایی که وقایع بازی در آن ها رخ می دهد، نقش مهمی داشته باشد. شرایط محیطی بازی شجاعت اندرسن را نمایش می دهد و داستان بازی را تحت تاثیر خود قرار می دهد.
از حق نگذریم، طراحی سلاح ها و ریزه کاری های آن بسیار واقع گرایانه و زیباست
یک اسنایپ و تمام
عناوین تک تیراندازی (Sniping) این روز ها آن قدر المان های جدیدی را به کار گرفته اند که استاندارد هایی را برای خود تعریف کرده و در معرض مستقل شدن از عناوین شوتر محض هستند. این بازی نیز با محوریت اسنایپینگ است و برای جلوگیری از خسته کننده شدن، تاکتیکال و تحمیل به اندیشه را چاشنی ژانر خود کرده است. اما حقیقتا موفقیت این بازی در پیاده سازی این هدف، ممکن نشده است. تمام مراحل در این محوریت است که یک اسلحه اسنایپر بدست بگیرید و با takedown و اسنایپ کردن چند نفر، مخفی کاری را اعمال کنید و خودتان را به نقطه ی معهود برسانید و دستورات را مبنی بر اسنایپ کردن برخی ها و یا کاور دادن یاران خود، انجام دهید. از انصاف نگذریم چرا که اسنایپینگ در این گونه بازه ها از مراحل، ضمیمه ی منطق، تحسین برانگیز است و وقتی بی آنکه دیگران متوجه حضورتان شوند تیر اندازی می کنید، طعم یک شوتر تک تیراندازی چشیده می شود که بسیار هم لذت بخش است. اما زمانی که قصد دارید تا از نقطه آغاز به نقطه مد نظرتان بروید، چاره ای جز مخفی کاری ندارید. مخفی کاری از نوع SC و سم فشر نیست؛ حتی به سادگی Sniper Elite V2 هم نیست. بلکه باید از طریق استتار و سوء استفاده از تاریکی و شرایط محیطی پیش بروید. هر از گاهی هم مجبور می شوید تا تعداد اندکی را اسنایپ یا takedown کنید مشروط بر اینکه دیگران متوجه این اقدام نشوند. اما توجیه و منطق به کار برده شده در این سبک پیشرفتِ مراحل، چندان بی نقص نیست. هوش مصنوعی بکار برده شده واقعا آزار دهنده ی این آیتم شده است. جالب است که در محیط های تاریک به لطف عینک دید در شب، براحتی می توانید به هدف نزدیک شوید و دشمنانتان را دور بزنید که نحو اجرای این آیتم، تحسین برانگیز است اما در شرایطی که نورپردازی یکسان است، ناگهان سربازی که توقع دارید تاریکی مانع دید او شده باشد، شما را می بیند و تلخی را جانشین طعم شیرین مخفی کاری می کند. بعبارتی، مانعیت تاریکی بر دید دشمنان، شامل حال همه نمی شود و این نقص، ضعف در هوش مصنوعی دشمنانتان را رسانا هست. علاوه براین، در مرحله نخست بازی و زمانی که باید از Diaz پیروی کنید و به دنبال او بروید، بازهم هوش مصنوعی آزار دهنده می شود. مواقعی که Diaz در محوطه ای واقع می شود که دید دشمنان به او واضح است، شناسایی نمی شود و به محض اینکه شما به او نزدیک می شوید، توسط دشمنان به راحتی دیده می شوید.
آقایانی که روی پل ایستاده اند یا نابینا هستند یا خواب آلود. ممکن است ناشنوا هم باشند چراکه صدای آب حین حرکت بیداد می کند!
تاکید می شود که هوش مصنوعی یار و دشمنان در Sniper: GW 2 بسیار آزار دهنده است. ممکن است تا این بازی را با Sniper Elite V2 قیاس کنیم. چرا که هردو بازی در سبکی یکسان هستند و از این ضعف برخوردار اند. اما وقتی در Elite V2 حضورتان مشخص و اعلام می شد، یک سیستم کاورگیری تعبیه شده بود و می توانسیتد تا از مسلسل های دشمن استفاده کنید؛ ولی در Sniper: GW 2 چنین مشخصه ای وجود ندارد. فیزیک بازی همانند CoD تنها حالت های نشسته و سینه خیز و پرش و حرکت در جهات اصلی و فرعی را ممکن می سازد. علاوه بر این، پس از شناسایی شدن و در حالی که سربازان دشمن به سمت تان هجوم می آورند، تنها یک اسنایپر و یک اسلحه کمری ضعیف همراهتان و چاره کار هست. همچنین، تنها با اصابت دو یا سه تیر، دار فانی را وداع خواهی گفت. پس درصورت یک اشتباه، امید چندانی به جبران آن نداشته باشید. بعبارتی سازندگان سعی داشته اند تا شما را وادار به مخفی کاری کنند اما با توجه به استاندارد های تاکتیکال و آنچه که خود سازندگان بر آن تاکید داشتند، اندکی آزادی عمل بیشتری در این بازی انتظار می رفت. ناشی از همین مسئله، تنوع اسلحه و مراحل در Sniper: GW 2 چندان تعریف رسایی ندارد.
سازندگان یک HUD کامل و کارآمد و زیبا را در این بازی قرار داده اند که در زمره ی نکات مثبت گیم پلی این عنوان جای می گیرد. ضمن نمایش کمیت های مربوط به مهمات، نوار سلامتی و محدودیت نگه داشتن نفس جهت تمرکز حین اسنایپینگ، آیتم های حرارتی نیز در آن نمایش داده می شود. همچنین یک دوربین در بازی تعبیه شده که با استفاده از آن می توانید دشمنان را شناسایی کنید. زوم سلاح های اسنایپر نیز در سه سطح قرار گرفته اند که به نحوه ی خود، جالب توجه است.
اما یک نکته دیگر نیز در این بازی اذیت بازیباز را موجب می شود. با توجه به شوتر بودن بازی و تعداد و زمان پخش کات سن ها، Checkpoint های بیشتری در این بازی انتظار می رفت. به خصوص اینکه یک اشتباه در تاکتیک برابر شروعی دوباره است، این ایراد کاملا به چشم می آید.
در بخش MultiPlayer نیز این بازی در برابر رقبایش هیچ حرفی برای گفتن ندارد. بهتر است بگویم محوریتی که برای بخش چند نفره ی بازی برگزیده شده، ادای احترامات به سبک بازی و اسنایپینگ را حاصل شده؛ خودتان تصورش را بکنید که اسنایپ کردن دشمنانی که دقیقه ها در یک نقطه کاور گرفته اند و جابجا نمی شوند، تا چه حدی می تواند خسته کننده باشد.
خودتان تصور کنید که گذراندن ساعت ها با این زاویه دید تا چه حد می تواند خسته کننده باشد!
وقتی تظاهر به توانایی باشه….
وقتی که تایید شد Sniper: GW 2 با بهره گیری از CryEngine 3 ساخته خواهد شد، بزرگترین تبلیغ برای این بازی بود. از اولین تصاویر منتشر شده از این بازی، گرافیک زیبای بازی ضمن طراحی محیط های چشم نواز، انتظاراتی را مبنی بر وجود کمال در این شاخص، به وجود آورد. اما این تمام ماجرا نیست. کاملا واضح است که این موتور گرافیکی توانایی بیشتری در بخش طراحی چهره دارد که کم کاری سازندگان در طراحی ها، این قدرت را تهی خوانده. این موضوع برای سایر سربازان نیز صدق می کند و در آخر، کم کاری CI در این مورد، کاملا گویاست. گرافیک فنی در بسیاری از جزئیات محیط نیز در حدود کرای انجین ۳ نیست؛ تا حدی که کمترین نورپردازی شامل این جزئیات نمی شود. در مجموع، گرافیک فنی بازی در کنار هم سبک های Sniper: GW 2 حرف هایی برای گفتن دارد. البته دیر لود شدن بافت ها و افت فریم پیش از پخش کات سن ها، در زمره ی نقص های این بخش از گرافیک بازی قرار می گیرد.
نورپردازی های بازی نیز در سطح قابل قبولی است و تحسین آن خالی از لطف نیست. سازندگان برای به رخ کشیدن این آیتم تلاش های عجیبی را متحمل شدند؛ مانند اینکه در آفتاب سوزان مرحله نخست و در حالیکه البسه تابستانی بر تن سربازان است، قدم به قدم سربازان دشمن آتش روشن کرده اند و دور آن نشسته اند. توجیه سازنده این بازی در این باب، الحق شنیدنی است.
طراحی های محیط بازی از جهت گرافیک هنری، مشمول ایراد قابل ذکری نمی شود. از کم کاری های CI در این بخش می توان به این مسئله اشاره داشت که برخی جزئیات محیط هیچ گونه تخریب پذیری را پذیرا نیست. همچنین حین چاقو زدن و یا تیراندازی به دشمنان، هیچ اثری بر پیکر آنان باقی نمی ماند و فقط اندکی خون می پاشد.
لازم بذکر است که این بازی، علیرغم پشتیبانی از DX9، برروی رایانه های شخصی که قدرت سخت افزاری متوسطی دارند، خروجی آزار دهنده ای را می دهد.
پس از مشاهده این کات سن، به سوی مضروب بروید. ظاهرا فقط یک چَک خورده!
روح ساکت
بازی در بخش صداگذاری تنها سعی کرده تا به استانداردها نزدیک شود. صدای کارکتر ها چندان واقع گرایانه نیست و تنها برروی یک خط تقریبا راست، پیشرفت دارد. صداهای ناشی از محیط نیز با توجه به سعی در Stealth بودن، آن چه که باید باشد نیست. در مجموع آن چیزی که از محیط های بازی ضمن احترام به سبک مخفی کاری توقع می رفت، در این بازی شنیده نمی شود.
موسیقی بازی هم با توجه به محیط رخداد وقایع و روند ماموریت ها، ضرب مناسبی را پیگیر می شود. هر چند تکرار نت ها بصورت متوالی، اندکی از ارزش این شاخص، می کاهد.
در آخر باید گفت، Sniper: Ghost Warrior 2 حداقل از بابت ابهت هیچ شباهتی به نامش ندارد و وعده های توخالی سازندگانش را اثبات کرد. اگر نکات مثبتی هم در بازی وجود داشته باشد، به دلیل عدم وجود انگیزه جهت اتمام بازی، این موارد به همین راحتی ها و آنطور که باید، به چشم نمی آید.
بازهم City Interactive شکست خورد!
صفحه قبل 1 صفحه بعد
چند روز پیش فکر می کردم تابستان گیمی تکرار نشدنی خواهم داشت. پس از لذت برن از بازی Murdered احساس کردم نوبت… Sniper Elite 3 است. در همین افکار بودم که دوستم با من تماس گرفت و گفت بازی را خریده است. منم با هزاران امید و آرزو پیش او رفتم و بازی را گرفتم. DVD ها را بیرون آوردم، امیدم دوچندان شد. بازی دارای ۴ دی وی دی بود. متوجه شدم باید ۱۸GB حافظه خالی برای نصب بازی داشته باشم. بازی به طور کامل نصب شد. تقریبا دوساعت پس از نصب بازی آنرا اجرا کردم. یک منوی بسیار زیبا. با خود گفتم این دیگر بی نظیر است. با همین افکار بازی را اجرا کردم. همین موقع بود که متوجه شدم… داشتم اشتباه می کردم.
نام بازی : Sniper Elite III
سازنده : Rebellion Oxford
ناشر : ۵۰۵Games
پلتفرم ها : PS4 , PS3 , PC , Xbox One , Xbox 360
تاریح انتشار : ۲۷ ژوئن
پلتفرم نقد و بررسی : PC
به دنبال هدف ، به دنبال هیتلر
شخصیت اول بازی Karl Fairburne نام دارد که ملیتی آمریکایی دارد . داستان بازی در بازه زمانی بین سال های ۱۹۳۰ – ۱۹۴۰ است جایی که هیتلر افراد خود را مستقر کرده و Karl باید کار یک ارتش را به تنهایی انجام دهد . داستان بازی چیز زیادی ندارد که احتیاج به توضیحات بیشتر داشته باشید.
بیابان های مرگ
روی گرافیک بازی اصلا خوب کار نشده و باگ هایی که در این بازی دیده می شوند به ندرت در بازی های دیگر به چشم می خورند . باگ هایی نظیر رفتن به داخل علف ها ، عبور از بدن سرباز دشمن ، عبور از دیوار و … همگی در این بازی کاملا طبیعی به نظر می رسند و من متعجبم که چگونه سایت هایی نظیر IGN به این بازی نمره متوسط داده اند . به جز انواع و اقسام باگ ها که به آنها اشاره شد می رسیم به بخش طراحی چهره ها . به جز کارل ، هیچ کدام از افراد بازی جالب طراحی نشده اند و اصلا به این نکته دقت نشده است . بافت های لباس ها نیز تعریفی ندارد و اصلا به نظر نمی رسد که لباسی که به تن دارید از تار و پود می باشد . از آن بد تر لباس افراد دیگر بازی است که شاید در یک کلام افتضاح طراحی شده اند . راستش را بخواهید من در عجبم که چطور در چنین برهه ی زمانی ، در سال ۲۰۱۴ یک بازی اینگونه ساخته شده باشد . شاید به اندازه ی کافی از بدی های این بازی گفته باشم پس ، پس برویم به محاسن این عنوان هم اشاره ای داشته باشیم .
از جمله ی جذابیت هایی که احتمالا از همان اول شما را متوجه خود می کند ، تغییرات محیطی نسبت به نسخه ی قبل می باشد . بازی از خرابه های برلین فاصله گرفته و به بیابان های آفریقا سفر کرده است . رنگ پردازی ها در یک کلام فوق العاده بوده اند و ترکیب رنگ کوهستان ها با صحرا به جذابیت بازی کمک زیادی کرده است . در نسخه ی V2 محیط بازی سرد بود و شما را جذب نمی کرد اما در این نسخه گرم طراحی شدن محیط باعث می شود کمی بیشتر به ادامه ی بازی ترغیب شوید . یکی دیگر از اشکالاتی که می توان به بازی گرفت ، دیر لود شدن تکسچر ها و البته بد طراحی شدن آنهاست . البته این مورد تعجب زیادی ندارد . وقتی که Rebellion حاضر نشده صورت افراد را بهتر ترسیم کند ، پس دلیلی ندارد که به تکسچر ها اهمیت دهد . انفجار هایی که در بازی رخ می دهد از نکات مثبت گرافیکی محسوب می شوند . البته قاعدتا انفجار باید آتش بیشتری تولید کند اما حداقل جذابیت لازم را دارد و نمی توان اشکالی بر آن وارد کرد . البته هنگامی که شما از قابلیت X-Ray ( در بخش گیم پلی توضیح داده خواهد شد ) استفاده می کند ، اسکلت بدن دشمنان و همچنین طراحی خود گلوله بسیار زیباست . در این مورد دیگر واقعا نمی توان ایراد گرفت .
گلوله ی مرگبار
با توجه به گرافیک ضعیف ، باید به گیم پلی بازی امیدوار باشیم . گیم پلی بازی گرچه یکنواخت است اما واقعیت این است که نسبت به بخش های دیگر واقعا قوی کار کرده است . یکی از نکاتی که توجه شما را جلب می کند ، Inventory کامل کارل است . در این اینونتوری هر چه بخواهید می توانید پیدا کنید . از اسلحه گرفته تا حتی سنگ برای پرت کردن حواس دشمن ، به علاوه ی دو نوع بسته ی سلامتی مختلف . مشکلی که من در این بازی به وضوح حس کردم این بود که متاسفانه سازنده به حدی در بخش مخفی کاری غرق شده که یادش رفته است این بازی Sniper Elite نام دارد . یکی از کم استفاده ترین سلاح های شما همان اسنایپر شماست . شما باید در طول بازی دشمنان را بی صدا به درک بفرستید تا دیده نشوید و به درک فرستاده نشوید . در این هنگام شما یا باید با استفاده از Welrod ( یکی از سلاح های شما که صدا ندارد ) و چاقو دشمنان را از پای درآورید و این همان چیزی است که در ذوق یک عاشق اسنایپر می زند . طبیعتا کسی که این بازی را تهیه می کند می خواهد لذت استفاده از اسنایپر را تجربه کند نه استفاده از چاقو . اگر اینطور باشد که می تواند بازی Splinter Cell را تهیه کند و کلی هم لذت ببرد .
در نسخه ی قبلی شما می توانستید یک سنگر مناسب پیدا کنید و پشت آن کاور بگیرید و با رگبار یا اسنایپر دشمنان را از پای درآورید اما چنین چیزی را در SE3 نخواهید دید . سیستم کاورگیری به شکل عجیبی مسخره است اگر دیده شوید بهتر است فرار کنید تا اینکه خود را اسیر کاور کنید . توانایی پناه گرفتن پشت علف ها و دیده نشدن یک نوآوری محسوب می شود . حداقل باعث می شود که بخش مخفی کاری زیبا تر به نظر برسد . هوش مصنوعی دشمنان شما واقعا ضعیف است و حتما باید در مقابلشان قرار بگیرید تا دیده شوید . از طرفی اگر با فاصله ۱۰ کیلومتر از آن ها دور باشید و بدوید صدای پایتان را می شنوند گویی باد صدایتان را به گوششان می رساند .
اما جذاب ترین بخش این بازی مربوط به X-Ray است . روی این مورد وافعا کار شده و شما را حیرت زده می کند . اما X-Ray چیست ؟ اگر نسخه ی قبلی این عنوان را تجربه کرده باشید که دیگر سوالی نمی ماند اما اگر این اولین تجربه ی شماست باید بدانید X-Ray یکی از محبوب ترین قابلیت های این فرانچایز است که هنگامی که شما با اسنایپر به دشمن شلیک می کند ، دوربین روی گلوله زوم می شود و هنگامی که گلوله وارد بدن طرف می شود استخوان های آن نگون بخت معلوم می شوند . چیزی که در این نسخه زیاد دیده می شود همین مورد است که جذابیت زیادی دارد . شما می توانید در این بازی اطراف خود مین بکارید تا اگر دشمنی داشت به شما نزدیک می شد نتواند خود را به شما برساند . همچنین وقتی کسی را می کشید می توانید جنازه ی مرحوم را بلند کرده وبه جایی منتقل کنید که دیگران آن را نبینند .
در یک کلام می توان گفتت در این بازی از شروع اولین مرحله تا پایان آخرین مرحله باید استراتژی مشخصی داشته باشید . اگر بخواهید بدون نقشه روی سر دشمنان خراب شوید نتیجه ای نمی گیرید.
صدای شلیک
بدون مقدمه بگویم که شخصیت اول بازی صداپیشه ندارد یعنی هرگز در طول بازی حرف نمی زند و به افراد لال بیشتر شباهت دارد . دیالوگ های زیادی در بازی شنیده نمی شوند و این واقعا آزار دهنده است . اما گذشته از صداپیشگی و این حرف ها ، موسیقی بازی موفق عمل کرده است . هنگامی که باید صدای موزیک شنیده شود ، شنیده می شود و اگر هم لازم نباشد ، شنیده نمی شود . موسیقی های بازی به دل بازیکن می نشیند البته اگر به آنها توجه داشته باشد ( که بعید می دانم ) . صدای شلیک اسنایپر فوق العاده است . صدایی بلند و ممتد که شما را بهت زده می کند و همچنین صدای شکسته شدن استخوان های دشمنان که دلچسب است . بخش صداگذاری بازی بیش از این به توضیح احتیاج ندارد .
سخن آخر
Sniper Elite 3 یک بازی ضعیف قلمداد می شود . بخش گرافیک که توضیحات داده شد . گیم پلی بازی گرچه یکنواخت است اما قابل تحمل است . SE3 ارزش یک بار بازی کردن دارد اما نه بیشتر . البته اگر این عنوان را بازی نکنید هم چیز زیادی از دست نداده اید.
صفحه قبل 1 صفحه بعد
وبسایت gameinformer به سراغ بازی سازان نسل هفتم رفته و به انتخاب آن ها ۵ بازی برتر نسل هفتم را انتخاب کرده در بین این انتخاب ها عناوین عجیبی مانند Xenoblade به چشم می خورد که جایگاه اولی برای آن دور از انتظار بود و نکته جالب دیگر،تمایل بازی سازان کمپانی سونی به انتخاب بازی ها مولتی پلتفرم برای جایگاه اولی، قابل توجه است.
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: